سرکوب معترضان در ایران در سال ۲۰۲۰ – گزارش سالانه مانیتورینگ حقوق بشر ایران

سرکوب معترضان در ایران – رژیم ایران برای جلوگیری از هر گونه اعتراض و قیام،‌ معترضان و مخالفین خود را هدف قرار داد و با صدور احکام سنگین و نا عادلانه و به کارگیری شکنجه های وحشیانه برای خفه کردن هر صدای مخالفی تلاش کرد.

سیاست «ایجاد ترس با استفاده از مجازاتهای سنگین» به سیاست رسمی قوه قضائیه تحت ریاست ابراهیم رئیسی، عضو هیئت مرگ در قتل عام تابستان ۶۷ برای مقابله با اعتراضات احتمالی در سال ۹۹ تبدیل شد.

بنا بر گزارشات متعدد فعالین و ارگان های حقوق بشر، دستگیرشدگان اعتراضات مورد آزار و اذیت، شکنجه، ضرب و شتم، شلاق، شوک الکتریکی، آویزان کردن، اعدام‌های نمایشی، القای حس خفگی با آب، خشونت جنسی، تجویز اجباری مواد شیمیایی و محرومیت از مراقبت‌های پزشکی قرار گرفتند.

شاهدان عینی و بازداشتیان پیشین روایت های تکاندهنده ای از خشونت در جریان بازداشت نقل کرده اند. بسیاری از آنان در سلول های انفرادی بدون امکان ارتباط با خانواده و وکیل خود تحت بازجویی قرار گرفته اند و برای تن دادن به اعتراف تلویزیونی، شکنجه شده اند. در میان بازداشت شدگان، نوجوانان زیر ۱۸ سال به چشم میخورند.

بازداشتیان اعتراضات طیف گسترده ای را دربرمی گیرند. زنان، جوانان، کودکان، فرهنگیان، کارگران، دانشجویان، ورزشکاران و هنرمندان از جمله آنها هستند.
سازمان عفو بین الملل در شهریورماه ۹۹ رژیم ایران را به نقض گسترده حقوق بشر در پی سرکوب اعتراضات سراسری آبان ماه ۹۸ متهم کرد.

این سازمان حقوق بشری در گزارش خود به فهرست بلندی از رفتارهای بی رحمانه با بازداشتی ها و خانواده های آنها اشاره کرده و تأکید میکند که پلیس، نیروهای اطلاعاتی و امنیتی، و مقام های زندان با همدستی قضات و دادستان ها مرتکب مجموعه ای از موارد “تکان دهنده” نقض حقوق بشر شده اند.

گزارش حاضر، نگاهی است اجمالی به احکام ظالمانه اعدام و شلاق و رفتار غیرانسانی بر علیه کسانی که تنها به دلیل استفاده از حق آزادی بیان، در شهرهای مختلف ایران دستگیر شده اند.

در حال حاضر دستکم ۳۴ زندانی سیاسی و عقیدتی در ایران در زیر حکم اعدام بسر می برند. در میان این زندانیان، ۱۰ تن از بازداشت شدگان اعتراضات سراسری به چشم میخورند.

گزارش سالانه مانیتورینگ حقوق بشر ایران از جمله موارد سرکوب معترضان در ایران در سال ۲۰۲۰ به احکام سنگین حبس و شلاق برای معترضان – شکنجه معترضان، اشاره کرده و در هر مورد نام چندین نفر از محکومان را ذکر کرده و نحوه اجرای این احکام ظالمانه را توضیح داده است.